Vanmiddag heb ik de derde coachsessie met een beginnend teamleider. Sinds lange tijd voel ik enige spanning omdat ik deze keer onvoorbereid de sessie in ga! Nou ja, onvoorbereid is misschien niet helemaal het juiste woord; ik ga de sessie in zonder methode, zonder model. Zonder een vooraf vastgesteld onderwerp.
De eerste sessie hebben we volgens het GROW model vastgesteld aan welk doel de cliënt wil werken. Een succesvolle sessie! Ook de tweede keer zou goed gaan. Met mijn schets van McClelland’s ijsberg en vragen voor onder de waterspiegel zouden we flink de diepte ingaan!
Helaas, terwijl ik maar de diepte in wilde en bleef aandringen met mijn vragen, bleek mijn cliënt toch vooral gewoon zijn verhaal kwijt te willen over pragmatische zaken, de waan van de dag, wat je als beginnend teamleider zo in de weg kan zitten! Waar is het mis gegaan? Waarom moest ik zo vast houdend zijn?
Mijn voorbereiding bestaat dit keer uit reflectie op mijn eigen handelen. Helemaal onvoorbereid ben ik dus niet, wel onbevangen! Ik ga vandaag doen wat ik als coach hoor te doen: luisteren! Kijken wat dat oplevert vandaag.
March 17, 2016